Χαρακτηρίστηκε ως νίκη του αθλήματος απέναντι στα εκατομμύρια. Ο Ντιμπάλα σκέφτηκε την υποδοχή στη Ρώμη. Τις στιγμές στα σκαλάκια που... γέμισαν την ψυχή του. Κι άφησε την καρδιά ν' αποφασίσει...
Ποιος λέει «όχι» σε 25 εκατομμύρια το χρόνο;
Ποιος έχει τέτοια δυνατότητα να μην εξασφαλίσει τα επόμενα, αρκετά χρόνια της ζωής του μέσα σε μια τριετία χαλαρού ποδοσφαίρου, μακριά από την ασφυκτική πίεση του κορυφαίου επιπέδου;
Στα 30 του, ο Πάουλο Ντιμπάλα προφανώς και είναι «μικρός» για να κάνει αυτή την κίνηση. Να χαθεί, δηλαδή, από την επιφάνεια και τον «αφρό» και να παίξει στη Σαουδική Αραβία με στόχο απλά την ... αποταμίευση. Το δέλεαρ είναι τεράστιο. Νέα ζωή, νέες συνήθειες, καθημερινότητα δίχως συνεχόμενη «κυνήγι» από οπαδούς στους δρόμους για αυτόγραφα και φωτογραφίες. Χαλαρότητα που δεν υφίσταται ούτε σαν σκέψη όταν βρίσκεσαι σε πρωταγωνίστρια ομάδα, σε κάποια από τις 5 μεγάλες Λίγκες της γηραιάς ηπείρου.
Τί έπαιξε ρόλο στο μυαλό του «La Joya»; Εκείνη η υποδοχή, το καλοκαίρι του 2022, λίγο μετά την υπογραφή του συμβολαίου του. Στα επιβλητικά γραφεία της FENDI στη Ρώμη. Εκεί όπου μόλις βγήκε από το κτίριο, αντίκρισε 10.000 οπαδούς να τον αποθεώνουν. Με κασκόλ, σημαίες, καπνογόνα. Με αγάπη και με μια μεγάλη οπαδική αγκαλιά, ανοιχτή, ώστε να μπει μέσα και να γράψει τη δική του ιστορία με τη φανέλα των «τζιαλορόσι».
Είτε εύκολα, είτε δύσκολα, με καλύτερες και με χειρότερες μέρες, με αλλαγή προπονητή, με σκέψεις στη μετά - Μουρίνιο εποχή, αλλά και με σιγουριά και εμπιστοσύνη στη θητεία του Ντανιέλε Ντε Ρόσι. Ο Πάουλο Ντιμπάλα δεν το σκέφτηκε και πάρα πολύ για να κάνει τη μεγάλη έκπληξη. Γιατί δεδομένα, για έκπληξη επρόκειτο.
Όλοι περίμεναν απλά ν' αποχαιρετήσει τους Ρωμαίους, το «Ολίμπικο» που... ανατριχιάζει κάθε υγιή άνθρωπο όταν «τραγουδά», τη μαγική πόλη που τον θεώρησε «παιδί» της από την πρώτη στιγμή. Εκείνα τα σκαλάκια του ήρθαν στο μυαλό. Η κίνηση που ίσως να μην έκανε κανείς.
Ο Ντιμπάλα δεν βγήκε απλά να χαιρετήσει τους οπαδούς και να εξαφανιστεί. Μαγεύτηκε. Έμεινε να γεμίσει το μυαλό και την ψυχή του με τις εικόνες. Δεν έβγαλε το κινητό για ν' αποτυπώσει όσα συνέβαιναν. Τα «φωτογράφησε» μέσα του. Τα κράτησε στο νου του. Σαν την πιο ζωντανή ανάμνηση. Σαν τη μέρα και τη στιγμή που τον έκανε καλύτερο άνθρωπο και του προκάλεσε σκέψεις που ίσως να μην είχε ξανακάνει.
Και κάπως έτσι, τα 75 εκατομμύρια για μια τριετία από την Αλ Κάντζια του Μίτσελ απορρίφθηκαν. Έχασε χρήματα; Σίγουρα. Θα τα ξαναβρεί στο μέλλον; Πολύ πιθανό. Θα τον θυμάται, όμως, ο κόσμος για την απόφασή του να βάλει το ποδόσφαιρο και την αγάπη του οπαδού πάνω από την εξασφαλισμένη ζωή για εκείνον και την οικογένειά του; Περισσότερο από κάθε τι. Γι' αυτό η συγκεκριμένη απόφαση χαρακτηρίζεται ως νίκη του ωραίου, ρομαντικού ποδοσφαίρου κόντρα στην τροπή που έχει πάρει το άθλημα.
Πάουλο Ντιμπάλα, κέρδισες κι άλλο σεβασμό. Κι εκτός Ρώμης...